Powodzenie rehabilitacji zależy (oprócz wyposażenia materialnego i kompetencji zespołu fizjoterapeutów i lekarzy) od spełnienia co najmniej dwóch warunków wstępnych. Pierwszym jest sporządzenie bilansu strat zachowanych sprawności osoby rehabilitowanej, zarejestrowanie nie tylko ubytków czynności stawowo-mięśniowej, lecz i rozpoznawanie zagrożeń zniekształceniami wtórnymi. Z tego bilansu wywodzi się ocena szans powrotu czynności bądź korzystania z kompensacji spontanicznej czy wspomaganej. Jest to podstawa dyskusji na temat planu postępowania rehabilitacyjnego. Pozytywny wynik tej właśnie dyskusji spełnia drugi warunek budowy realnego planu rehabilitacji, przesądza bowiem o szansach utworzenia zespołu partnerskiego, którego pełnowartościowym ogniwem staje się osoba rehabilitowana – decyduje też o tym czy rehabilitacja odniesie pożądane efekty.