Nie należy też zapominać, że zarówno konkretna rasa, jak i konkretny pies w sposób naturalny wyposażone są w pewien zestaw cech osobniczych – psy gończe mają przecież inną naturę niż psy pasterskie – co nie oznacza, że jedne do szkolenia się nadają, inne zaś nie, chodzi raczej o to, że narzędzia i metody takiego szkolenia mogą się subtelnie różnić. I tu właśnie pojawia się rola dla właściwie dobranego wykwalifikowanego tresera, który używając swojej wiedzy i zdobytego doświadczenia, skutecznie przeprowadza szkolenie, bądź tresurę, jednocześnie podpowiadając właścicielom pewne naturalne predyspozycje danej rasy czy danego osobnika i niejako nakierowując ich na określone działania wychowawcze.